φιλογερμανικός

(I)

-ή, -όν, Α

ο πιστός στον Γερμανικό, Ρωμαίο αυτοκράτορα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + Γερμανικός].

————————

(II)

-ή, -ό, Ν

αυτός που αγαπά τη Γερμανία, τους Γερμανούς και καθετί το γερμανικό, γερμανόφιλος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + γερμανικός. Το επίθ. μαρτυρείται από το 1886 στην εφημερίδα Ακρόπολις].